Αγορά Πολιτών

Στις μέρες μας, δυστυχώς, η ατομική ελευθερία και τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, δεν είναι πάντοτε σεβαστά.

Η ιερότητα του ιδιωτικού βίου, συχνά, παραβιάζεται, εν αγνοία των ανθρώπων και μάλιστα, από ελεγκτικούς μηχανισμούς επανδρωμένους από προσωπικό όχι απαραίτητα χαρακτηριζόμενο από άμεμπτη ηθική.

Και το πρόβλημα δεν αφορά μόνο την υποκλοπή πληροφόρησης για τον ιδιωτικό βίο, αλλά, πολύ περισσότερο, αφορά το γεγονός ότι η διαρροή αυτή, παρέχει μια συντριπτική δυνατότητα νόθευσης του ίδιου του, υπό παρακολούθηση, ιδιωτικού βίου.

Πώς μπορεί να αμυνθεί ο αδύναμος και μεμονωμένος πολίτης, αν η υποκλεμμένη πληροφόρηση και η δυνατότητα νόθευσης του ιδιωτικού του βίου, καταλήξουν, προς κατάχρηση, στα οργανωμένα συμφέροντα; Πώς μπορεί να αποφύγει να γίνει το θύμα κατασκευασμένων ψευδών εντυπώσεων;

Το ζήτημα, όμως, είναι ευρύτερο. Για να αντιμετωπίσει, ένας, τα ανωτέρω προβλήματα, νομίζω ότι θα πρέπει να επιλέξει μια απάντηση στο ζήτημα: τι θα την κάνω τη ζωή που μου χαρίστηκε;

Τον τρόπο με τον οποίο θα κάνουμε τη ζωή μας αξιοβίωτη, μας τον περιέγραψαν οι σοφοί όλων των εποχών και τον ονόμασαν, τήρηση του ηθικού νόμου. Η τήρηση του ηθικού νόμου, νομίζω ότι κάνει τη ζωή μας, πραγματικά αξιοβίωτη, ακόμα και μέσα στις σημερινές, σχεδόν απάνθρωπες κοινωνικές συνθήκες. Αλλά, δεν την κάνει, οπωσδήποτε και γλυκιά. Γλυκιά, γίνεται η ζωή μας όταν χαρίζουμε ανιδιοτελώς στους συνανθρώπους μας ό,τι είναι δικό μας και θα μπορούσε να σημάνει την ικανοποίηση κάποιας δικής τους πραγματικής ανάγκης.

Αν καταφέραμε να ενσαρκώσουμε ηθικές προσωπικότητες, τότε, είναι δυνατόν να προσελκύσουμε και άλλες ηθικές προσωπικότητες, κοντά μας. Και μαζί τους, να συμπήξουμε μικρές κοινότητες σχέσεων προσώπων. Και μέσα στην ασφάλεια και τον πνευματικό πλούτο τέτοιων, μικρών κοινοτήτων, να ζήσουμε τις ζωές μας με ηθικό τρόπο.

Ας είμαστε δίκαιοι, όμως. Όσοι έχουν ταξιδεύσει στο εξωτερικό και έχουν επισκεφτεί μεγάλες και πλούσιες χώρες, θα έχουν νοιώσει τον “ίλιγγο” των πελώριων μεγεθών. Θα έχουν παρατηρήσει τις πελώριες και πανάκριβες κρατικές υποδομές, άρα, θα μπορούν να εκτιμήσουν και τα σχεδόν ασύλληπτων διαστάσεων οικονομικά μεγέθη τα οποία βρίσκονται πίσω από τις υλικές ανάγκες αυτών των κρατών. Ο μεμονωμένος άνθρωπος είναι αδύναμος, ευάλωτος και εύθραυστος. Πώς μπορεί να διαχειριστεί τόσο πελώρια μεγέθη; Πόσο εύκολο και πόσο εφικτό είναι, αυτός, να παραμείνει ψύχραιμος απέναντι σε τόσο μεγάλα πλήθη ανθρώπων, τις ζωές των οποίων οφείλει να διαχειριστεί;

Η γνώση των “μέτρων” της ζωής και η τήρησή τους στην ατομική και συλλογική ζωή, όπως μας διδάσκει η ελληνικότητα, αποτελούν τον αποτελεσματικό τρόπο αντιμετώπισης των περισσότερων από τα μεγάλα προβλήματα της εποχής μας.

Σε μας απομένει να επιλέξουμε αν θα ζήσουμε την ζωή μας, νοθεύοντας ή ευλογώντας, τις ζωές των άλλων.

The Lives of Others trailer

The Letter Writer: Trailer

Υ.Γ.: η φωτό από εδώ.