Αγορά Πολιτών

www.youtube.com/watch?v=wvgvUFna_qI

Προσοχή! Προσοχή! Θα σας κάνουν βαπόρια...

Σειρήνες

Οι Σειρήνες ήταν γυναικείες θεότητες που σχετίζονταν με το νερό, τον έρωτα και το θάνατο. Ακριβέστερα όμως φέρονται ως θαλάσσιοι δαίμονες της Ελληνικής Μυθολογίας. Απεικονίζονταν με ανθρώπινο γυναικείο κεφάλι και σώμα αρπακτικού πουλιού.

Μύθοι

Στην επικρατέστερη εκδοχή θεωρούνται θυγατέρες του ποτάμιου θεού Αχελώου και της Μούσας Μελπομένης (Απολλόδωρος) ή της Τερψιχόρης (Απολλώνιος ο Ρόδιος) ή της Στερόπης. Κατ΄ άλλη εκδοχή κόρες του θαλάσσιου θεού Φόρκυ και μητέρα τους η Χθων (Γη). Συνήθως είναι αριθμητικά δύο Αγλαόπη (λαμπρή στην όψη) και Θελξιέπεια (γοητευτική στο λόγο)ή τρεις Παρθενόπη, Λευκωσία (Λευκή ουσία) και Λιγεία (Καθαρή φωνή) ή Αγλαόφωνος, Μόλπη (μελωδική φωνή) και Θελξινόη (όμορφος νους) κατά τον Ησίοδο. Άλλα ονόματα που τους έδιναν είναι Θελξιόπη (γοητευτική όψη) και Πεισηνόη (πειθώ του νου). Το δε όνομά τους συνδέεται πιθανώς με τον Σείριο. Κατά τον Πλάτωνα οι Σειρήνες ήταν οκτώ.

Κατά το μύθο οι Σειρήνες ήταν θαλάσσιες νύμφες (Ναϊάδες) συνοδοί της Περσεφόνης. Όταν τη Περσεφόνη την απήγαγε ο Άδης η μητέρα της Δήμητρα τους έδωσε σώμα πτηνών για να τη βοηθήσουν στην αναζήτηση. Όταν πλέον δε κατάφεραν να τη βρουν εγκαταστάθηκαν σε ένα νησί από όπου με το πανέμορφο τραγούδι τους προσείλκυαν τους ναύτες των πλοίων που πλησίαζαν στην περιοχή τους και προκαλούσαν στην συνέχεια την καταστροφή τους.

Αναφέρονται για πρώτη φορά στην Οδύσσεια ως κατοικούσες στη νήσο Ανθεμόεσσα του Τυρρηνικού πελάγους, στο στενό της Μεσσήνης μεταξύ Σικελίας και Καλαβρίας. Ο Οδυσσέας είχε ενημερωθεί από την Κίρκη για το γοητευτικό τραγούδι τους με το οποίο παγίδευαν τους ανυποψίαστους ταξιδιώτες, που πλησιάζοντας είτε ξεχνούσαν τον προορισμό τους, είτε κατασπαράζονταν απ΄ αυτές, κι έτσι διέταξε σε όλο το πλήρωμα του να βάλουν κερί στα αυτιά τους ώστε να μην ακούν το τραγούδι των Σειρήνων, ενώ ό ίδιος ζήτησε να τον δέσουν στο κατάρτι ώστε όταν ακούσει το τραγούδι τους να μη παρασυρθεί στη γοητεία τους.

Πριν τον Οδυσσέα μόνο οι Αργοναύτες είχαν καταφέρει να περάσουν από την περιοχή τους, όταν ο Χείρων είχε προειδοποιήσει τον Ιάσονα να πάρει μαζί του τον Ορφέα ο οποίος με το τραγούδι του ξεπέρασε σε ομορφιά τις σειρήνες και κατόρθωσαν τελικά να διαφύγουν χωρίς απώλειες.

Η νήσος των Σειρήνων ή Σειρηνουσσών δεν είναι επακριβώς ταυτοποιημένη ούτε και μυθολογικά. Οι διάφοροι μελετητές έχουν προτείνει πάμπολλες τοποθεσίες. Ωστόσο, κατά την επικρατούσα άποψη βρισκόταν στην παραλία της Καμπανίας πλησίον της Νεαπόλεως.

[wiki]

Τις τελευταίες μέρες εντόπισα στο διαδίκτυο μια ακολουθία δημοσίευσης κειμένων το περιεχόμενο των οποίων, τρόπων τινά, με έκανε να νιώσω ότι, “χάνεται το έδαφος κάτω από τα πόδια μου”.

Παρά το γεγονός ότι είμαι επαρκώς εξασκημένος να εντοπίζω και να παραμένω ανεπηρέαστος από τα προϊόντα της επονείδιστης τέχνης της ρητορικής πειθούς, τα εν λόγω κείμενα, πραγματικά τεχνουργήματα ρητορικής πειθούς, ήταν τόσο καλογραμμένα ώστε, προσωρινά, με επηρέασαν.

Πιθανολογώ, λοιπόν, ότι, ίσως, έχει κάποιο συστηματικό χαρακτήρα μια, σε εξέλιξη, προσπάθεια επηρεασμού της κοινής γνώμης προς τις κατευθύνσεις:

• της καλλιέργειας ενός ψυχολογικού κλίματος συναισθηματικής απελπισίας.

• της καλλιέργειας μιας νοοτροπίας απερίσκεπτης αντίδρασης στις, συλλογικές ή/και ατομικές, δυσκολίες της ζωής.

• της καλλιέργειας μιας νοοτροπίας τυχοδιωκτισμού.

• της υποβάθμισης, ως κεντρικά στοιχεία του μακραίωνου, ανθρωπιστικού, Ελληνικού πολιτισμού μας, της σωφροσύνης, της εγκαρτέρησης, της ευρηματικότητας, της καταλαγής, κ.λπ.

Αν, όντως, υπάρχει μια τέτοια συστηματική προσπάθεια σε εξέλιξη, μου είναι παντελώς άγνωστο πού, η προσπάθεια αυτή, αποσκοπεί. Ωστόσο, κρίνοντας με βάση τα χρησιμοποιούμενα ρητορικά μέσα, πιθανολογώ ότι, το ζητούμενο θα μπορούσε να είναι η ρητορική εξαπάτηση όσων διαβάσουν αυτά τα κείμενα προκειμένου να τους παρακινήσουν σε δράσεις που μπορεί να είναι, από περιττές, μέχρι και επιζήμιες.

Κατά την ταπεινή μου άποψη, η, οιονεί, “απόσταση” που χωρίζει, την παρούσα, στην Ελλάδα, κατάσταση, από την επιθυμητή (Ειρήνη, Ελευθερία, Συνεργασία και λιτή Προκοπή) είναι όχι μεγαλύτερη από ό,τι είναι η διάμετρος μιας τρίχας.

Αρκεί να “ξυπνήσουν” οι ιθαγενείς Έλληνες και να αντιληφθούν ότι, σχεδόν, το σύνολο της θεωρούμενης, πολιτικο-οικονομικής κρίσης που τους βασανίζει αποτελεί μια εικονική πραγματικότητα, για την αντιμετώπιση της οποίας ουδόλως θα ωφελούσαν, τυχοδιωκτισμοί και κινήσεις απελπισίας.

ΤΟ 'ΧΩ ΕΓΩ ΑΥΤΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΟΥΡΛΑΙΝΩ !!!

www.youtube.com/watch?v=gLDHnWBgdik

Μπορούμε, πράγματι, να ξεπεράσουμε τις σημερινές δυσκολίες και να ζήσουμε, υγιείς, μέχρι τα γεράματά μας, ζωές, ειρηνικές, δημιουργικές και ευχάριστες. Βεβαίως, εφόσον δεν επιτρέπουμε στον κάθε δόλιο προπαγανδιστή να μας κάνει “βαπόρια” με την αρνητική προπαγάνδα του.

Σαν τον πολυμήχανο, μυθικό Οδυσσέα, λοιπόν, ας βάλουμε, βουλοκέρια, μπαμπάκια, κηρήθρες, ωτοασπίδες, ή, ο,τιδήποτε άλλο, στα αυτιά μας προκειμένου να μπορέσουμε, απερίσπαστοι, να εστιάσουμε την προσοχή μας, με ρεαλισμό και σύνεση, στα αγαθά μας έργα.

Χρήστος Μπούμπουλης

οικονομολόγος